Αφού έφαγε τα νιάτα του σπουδάζοντας γεωμετρία με τους μαθητές του Ευκλείδη, ο Απολλώνιος (περ. 262–190 π.Χ.) κουράστηκε να βλέπει σκέτους κύκλους: ήθελε να τους δει να πιέζονται, να τέμνονται και να τεντώνονται. Έτσι γεννήθηκαν οι κωνικές τομές. Για τον Απολλώνιο, τον «Μέγα Γεωμέτρη», η γεωμετρία ήταν σαν πηλός: μπορούσες να τον στρίψεις, να τον απλώσεις, να τον κάνεις ό,τι ήθελες –αρκεί να ξέρεις πώς.